Stop snel de klok, zet stil de tijd
Want ik ben nu mijn liefste kwijt
Bevries de golven van de zee
Want ik leef even niet meer mee

Laat auto’s, fietsen stil nu staan
Lawaai, muziek mag overgaan
De korrels uit het zilte zand
Rusten hier roerloos in mijn hand

Stop alles dat beweegt en leeft
Stop alles dat geen zin meer heeft
Laat mij maar liggen stil als hij
Want alles voelt nu dood in mij

Wie stuurt de tijd, wie keert het tij
Wie kent de liefde van voorbij
Een stoet van mensen zie ik gaan
Maar niemand, niemand kijkt mij aan

Bevroren beeld van mensenpijn
Zal ik dit voortaan altijd zijn?
Zal ooit een mens hier blijven staan
En zwijgend troostend naast mij gaan?

Deze liedtekst is geïnspireerd op het gedicht “Funeral blues” van W.H. Auden.
(In het Nederlands vertaald als “Begrafenisblues” door Willem Wilmink)